Festiwal Kultury Latynoamerykańskiej - cykliczna impreza odbywająca się w Warszawie w latach 1989-1995. Pierwsze edycje miały miejsce w Klubie Lotnika w Warszawie. W 1992 organizatorem został Ośrodek Kultury Ochoty; festiwal miał wówczas huczną edycję z racji 500. rocznicy odkrycia Ameryki. W Filharmonii Narodowej wystąpili wtedy: Cervantes Consort, Tiento Flamenco, Sierra Manta, Varsovia Manta. Odbywały się warsztaty, imprezy w Państwowym Muzeum Etnograficznym, pokazy filmów. Całość zamknął koncert "Bolivia Manta/Varsovia Manta". W 1994 do grona organizatorów dołączyło Centrum Studiów Latynoamerykańskich "Cesla", pojawiły się seminaria, czynne było kino festiwalowe. Odbyły się cztery koncerty: inauguracyjny - "Bachianas Brasileiras" Hectora Villi-Lobosa w wykonaniu Orkiestry Kameralnej "Filharmonia", "Varsovia Manta z muzykującymi przyjaciółmi", "World Simfonia" Ala Di Meola i występ Inti Illimani z Chile. Organizatorami ostatniego, siódmego festiwalu, był Ośrodek Kultury Ochoty i Taco Bell. Zrezygnowano z filmów i odczytów, a całą uwagę skupiono na muzyce. Na koncertach "W stronę jazzu" zaprezentowali się: Kwartet Mariusza Bogdanowicza, Janusz Strobel Trio, Bill Skeat Quartet. Na koncercie inauguracyjnym wystąpili: Rossana Diniz (Brazylia) - fortepian, Beatriz Blanco (Wenezuela) - śpiew, Marek Walawender (Polska) - gitara; zagrała Varsovia Manta w koncercie "Impresje latynoamerykańskie", wystąpiła Grupo Costa, odbyła się też "Dyskoteka Latynoamerykańska", Traktem Królewskim przemaszerowała autentyczna brazylijska parada "Tudo vai Bem" - szkoła samby. Festiwal zakończył koncert Baden Powella (Brazylia) - legendy sztuki gitarowej

Festiwal "Muzyka w Krajobrazie" Muzyka w Krajobrazie.

Festiwal Muzyki Folkowej "Folk-Fest" Folk-Fest.

Festiwal Muzyki Ludowej "Mikołajki Folkowe" Mikołajki Folkowe.

Festiwal Muzyki Folkowej Polskiego Radia "Nowa Tradycja" Nowa Tradycja.

Festiwal Muzyki Inspirowanej Folklorem "Folkowa Majówka" Folkowa Majówka.

Festiwal Muzyki Ludowej Młodych "Eurofolk - Karpaty" Eurofolk, Festiwal Muzyki i Pieśni Ludowej Młodych "Eurofolk".

Festiwal Muzyki Tradycyjnej "Rozstaje" Rozstaje.

Firma Fonograficzna "Konador" Konador.

Fly Music - seria kaset i płyt wydanych w pełni profesjonalnie na prawach niskonakładowych wydawnictw promocyjnych przez Pracownię Promocji Kultury Ekologicznej ( Atman). Każda kaseta oznaczona jest ręcznie wykonaną drewnianą pieczęcią, a niektóre tytuły są także numerowane. Wybrana dyskografia: Atman "... jak rozrzucone po ziemi kamienie" MC, Fly Music 1991; Atman "Brown Session" MC, Fly Music 1992; "Buddyjska muzyka Tybetu" MC, Fly Music 1993; Atman "Soundreams" MC, Fly Music 1992; Atman "Personal Forest" MC, Fly Music 1993; Asunta "Landscapes" MC, Fly Music 1996; Atman "Tradition" CD, Fly Music 1998; Anna Nacher "Tradycja" CD, Fly Music 1998; "Inowłódz 97" MC, Fly Music 1997; Atman "Duchy przodków mieszkają w drzewach" MC, Fly Music 1997.
www.rhplus.ceti.pl/pracownia/fm/

Folk Time - Agencja Artystyczna "Folk Time". Pierwsza folkowa firma fonograficzna w Polsce, która odegrała ogromną rolę w kształtowaniu się rodzimego nurtu folkowego w latach 90. XX w. Powstanie wydawnictwa "Folk Time" należy łączyć z warszawskim zespołem Open Folk, który rozpoczął swoją działalność na początku lat 90. w Ośrodku Kultury Ochoty w Warszawie. Po kilku bardzo udanych koncertach, Sławomir Król, pracujący w ośrodku jako realizator dźwięku, namówił zespół na oficjalne nagranie studyjne i wydanie jego muzyki na kasecie. W tym czasie doszło też do spotkania ze Zbysławem Gułą, który zaangażował się w ten pomysł i jako współwłaściciel istniejącego wydawnictwa książkowego zajął się wszystkimi sprawami związanymi z poligrafią. W ciągu trzech intensywnych nocy ("po godzinach pracy") w studiu radiowym M1, z pomocą reżysera dźwięku Krzysztofa Kasińskiego powstał materiał muzyczny, który wkrótce ukazał się na MC "Give Me Your Hand", sygnowanej jeszcze nazwą Open Folk. Po tym pierwszym, bardzo pozytywnie przyjętym przez wszystkich debiucie fonograficznym, pojawiła się idea kontynuowania działalności. W tym okresie do prac nad powstającą firmą dołączyli jeszcze dziennikarze radiowi Programu 3 Polskiego Radia: Wojciech Ossowski i Alicja Leszczyńska. Przez kilka miesięcy, przy ich współudziale, rodzący się projekt funkcjonował pod nazwą "Polski Klub Folkowy". Wtedy też powstał projekt drugiego wydawnictwa MC "Pete Morton in Poland", które zawierało zapis nocnej sesji nagraniowej "live" zorganizowanej przez Ossowskiego podczas pobytu tego znanego brytyjskiego muzyka w Polsce. Debiut drugiego wydawnictwa miał mieć miejsce podczas koncertów na scenie folkowej Festiwalu w Jarocinie w 1991. Niestety, w drodze do Jarocina (z pierwszym nakładem nowych MC) zginął tragicznie w wypadku samochodowym Zbysław Guła. Wydane już pośmiertnie MC, zostały uzupełnione o wpis dedykujący to wydawnictwo przyjacielowi i wspólnikowi projektu. Po krótkim zastoju, jesienią 1991, już bez Ossowskiego i Leszczyńskiej, powstała Agencja Artystyczno-Promocyjna "Folk Time" kierowana przez Sławomira Króla, przy stałej współpracy Jolanty Suchaniak, oraz pomocy Roberta Wasilewskiego ( Open Folk) i Mirosława Kozaka ( Open Folk). Od początku istnienia, "Folk Time" poza pełnieniem roli producenta i wydawcy fonograficznego, stał się przede wszystkim promotorem młodych, rozpoczynających dopiero artystyczną karierę grup folkowych w Polsce oraz artystów mniej znanych, ale posiadających własny styl i wartościowy repertuar muzyczny. Stąd kolejne powstające tytuły obejmowały nie tylko szerokie spektrum muzyki folk i world music, ale również muzyki autorskiej (Andrzej Garczarek, Jacek Kleyff i Orkiestra na Zdrowie), muzyki z kręgu New Age ( White Garden, Lucjan), muzyki dawnej (Lege Artis), reggae ( Galago, Dobra Siła), bluesa (Outsider) i muzyki klasycznej (Duo En'tract). Agencja przez prawie 10 lat intensywnej działalności fonograficznej wydała ponad 50 tytułów, z czego większość na najpopularniejszym w tym czasie nośniku - kasetach MC. Dominującym programowo nurtem wydawniczym "Folk Time" była muzyka folk i world music, która na początku lat 90. ubiegłego wieku dopiero znajdowała swoje miejsce na polskim rynku muzycznym. Najważniejszym współpracującym i od początku silnie związanym z Agencją zespołem z tego kręgu był Open Folk, prezentujący własną artystyczną wizję muzyki celtyckiej. Z innych zespołów, które miały swój debiut fonograficzny w "Folk Time", a w późniejszym okresie stały się uznanymi i popularnymi zespołami polskiej sceny muzycznej należy wymienić m.in.: Sierra Manta (muzyka andyjska), Shannon (muzyka celtycka), Chudoba (muzyka słowiańska), Jak Wolność to Wolność (folk-rock), Słoma (muzyka bębniarska), Tam Tam Project (world music), Orkiestra Na Zdrowie. "Folk Time" współpracował również aktywnie, będąc wydawcą i dystrybutorem, z innymi grupami folkowymi - m.in. z Orkiestrą p.w. św. Mikołaja, Carrantuohillem. Poza polskimi grupami muzycznymi "Folk Time" stał się także wydawcą tytułów zagranicznych. W 1995 rozpoczął współpracę z węgierskim wydawnictwem "Ananda Music" (m.in. wyd. Calcutta Trio, Bran), a od 1996 został polskim przedstawicielem dużego szwedzkiego wydawnictwa "MNW Records", skupiającego kilkanaście znanych niezależnych wydawnictw fonograficznych ze Szwecji. Dzięki tej współpracy zostały zaprezentowane polskiej publiczności i wydane na MC m.in. takie zespoły jak Hedninagrana, Garmarna, Hoven Droven, czy Den Fule oraz kilkanaście innych grup, których CD były dystrybuowane przez "Folk Time" w Polsce. W 1998 doszło do podpisania umowy między Agencją "Folk Time" a firmą "Pomaton/EMI". Współpraca zakładała wspólne wydawanie polskich i zagranicznych płyt CD i szeroką promocję muzyki folk i world music w Polsce. W ramach wspólnego katalogu zostały wydane cztery albumy - zespołów Open Folk, Chudoba, Jak Wolność to Wolność i Orkiestra Dni Naszych. Niestety, ta obiecująca współpraca nie układała się dobrze i w obliczu narastającego pod koniec lat 90. kryzysu na polskim rynku fonograficznym (gwałtowny spadek sprzedaży wydawnictw) oraz pogłębiających się różnic dotyczących charakteru promowanej muzyki, po dwóch latach uległa rozwiązaniu. Zaistniała sytuacja spowodowała również kryzys finansowy Agencji "Folk Time", pogłębiony przez zaprogramowaną przez duże koncerny fonograficzne monopolizację dystrybucji wydawnictw muzycznych w Polsce. Niemożność sprzedaży własnych wydawnictw oraz problemy z ich promocją w mediach doprowadziły do decyzji o zawieszeniu działalności fonograficznej wydawnictwa. Istniejąca Agencja swoją aktywność skierowała na organizację koncertów i działalność promocyjną. Brała m.in. aktywny udział (w latach 1999-2002) przy współorganizowaniu Festiwalu "Folk Fest" w Krotoszynie, a później w Ostrowie Wielkopolskim. W 2002 zapadła decyzja, aby do momentu wznowienia działalności fonograficznej formalnie zawiesić istnienie Agencji "Folk Time". Działalność związaną z promocją muzyczną i organizacją koncertów przejęła nowo powstała Agencja Artystyczna "Ethnosfera".

Folk Zine - pismo folkowe redagowane we Wrocławiu. Ukazały się tylko trzy jego numery - pierwszy w październiku 1997, kolejny w we wrześniu 2000 i ostatni w 2001. Z założenia było kwartalnikiem. Pierwszym redaktorem naczelnym był Miłosz Kuśnierz (wówczas student III roku Uniwersytetu Wrocławskiego), który założył pismo wraz z grupą studentów-pasjonatów. W skład redakcji weszli: Wojciech Kuśnierz - student II roku astronomii UWr; Romuald Lenarski - student II roku inżynierii biomedycznej Politechniki Wrocławskiej; Maciej Biszta - student III roku prawa i etnologii UWr; Marta Jabłońska - studentka II roku etnologii UWr; Joanna Madaj - studentka II roku filologii polskiej UAM, członkini Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Indian; Szogun - student II roku historii UWr. Redaktor naczelną następnych dwóch wydań była Marta Jabłońska. Pismo zawierało zarówno artykuły etnograficzne dotyczące kultur tradycyjnych z całego świata (m.in. "Polskie skrzynie malowane", "Symbolika malunków aborygeńskich"), jak i wywiady (m.in. z grupami Open Folk, Rzepczyno Folk Band, Rivendell) oraz recenzje poświęcone muzyce folkowej. Pismo, choć zapowiadało się interesująco (np. kolorowa okładka, reklamodawcy, tematyka) nie utrzymało się na rynku.

Forann - krakowski zespół muzyki celtyckiej, wykrystalizował się w 2001 z założonej przez Szkota Andrew Johna Nixona Biesiady Okpiświatów. Nazwa zespołu pochodzi z książki "Biała Bogini" Roberta Gravesa, który uważa, że Forann to nazwa litery "F" w starożytnym alfabecie druidów (Ogham). Od kwietnia 2003 zespół współpracował ze szkockim dudziarzem Stephenem Greenem, co zaowocowało serią nietypowych koncertów oraz poszerzeniem instrumentarium i spektrum brzmieniowego. Forann prezentuje repertuar inspirowany etniczną muzyką ludów celtyckich, a w szczególności muzyką Szkocji, Irlandii, Walii i Bretonii. Dawne i współczesne tematy folkowe w nowych opracowaniach składają się na bogatą warstwę muzyczną w twórczości grupy. Występy są dodatkowo wzbogacone prezentacjami i nauką tańców celtyckich. Skład: Sylwia Chludzińska - śpiew; Rafał "Dykta" Mazur - akustyczna, bezprogowa gitara basowa; Jakub Gałka - skrzypce; Maciej Mąka - gitara akustyczna; Tomasz Nazarewicz - flet poprzeczny, flażolety, nei; Sławomir Kuć - akordeon guzikowy.
www.forann.art.pl

Folk; Firma Fonograficzna "Folk" - wytwórnia założona przez Bogdana Lendę w 1995 w Zakopanem, mająca wspierać miejscowych artystów grających nie tylko rodzimy folklor, ale także inne gatunki muzyczne. Firma stała się nieocenionym źródłem informacji dla wszystkich zainteresowanych tradycją i współczesnością muzyki podhalańskiej, zaś dla lokalnych muzyków - partnerem wspierającym ich działalność, podmiotem pozwalającym eksperymentować z rodzimym folklorem i nowszymi gatunkami. W katalogu wytwórni znajduje się szereg interesujących pozycji nawiązujących do tradycyjnej sztuki góralskiej, np. płyty Zakopianów ("Nuty spod hól", "Baciar ja se baciar", "Po wierchach i groniach"), Jana Karpiela-Bułecki ("Muzycko, piknie gros"), Trebuniów-Tutków z muzyką zarówno tradycyjną, jak i z "nową muzyką góralską" (m.in. "Śpiewki i nutki", "Saga", "Kolędy góralskie", "Góral-ska Apo-calipso", "Etno-techno"; ostatnia z nich zajęła szóste miejsce na liście World Music Chart) oraz kasety i płyty mniej znanych, ale zasługujących na uznanie twórców (muzyka J. Brzegi, A. Obrochty, czy T. Majerczyka). Do katalogu "Folku" dołączyła też kaseta prezentująca muzykę Beskidu Żywieckiego ("Hajdukujemy już pod powale"), co może oznaczać, że wytwórnia chciałaby udokumentować całą góralską tradycję - już nie tylko zakopiańską czy tatrzańską. "Folk" nie ogranicza się jedynie do propagowania muzyki z polskiej strony gór, lecz sięga także do słowackiej tradycji wydając współcześnie grające słowackie kapele, np. Ludową Hudbę Petera Kustara ("Hrajte mi muzikanti"). Na uwagę zasługuje podjęcie próby zarejestrowania folkloru cygańskiego związanego z tatrzańską sztuką ( Kałe Bała, Ricardo). Inną serią dokumentującą muzyczne życie Tatr są 4 kasety z muzyką graną w spektaklach zakopiańskiego Teatru im. St. I. Witkiewicza oraz galicyjskie tradycje poezji śpiewanej z Krakowa (6 kaset), czy kaseta poświęcona muzyce Bractwa Lutni ("Kancjonał domowy") pielęgnującego muzykę dawną. "Folk", tak silnie związany z muzyką gór, nie mógł być obojętny na wszelkie przejawy miejscowej muzykalności i mając ambicję wspierania góralskiej sztuki we wszelkich jej, nawet najbardziej kontrowersyjnych, przejawach wydał 3 kasety stylizowanego zespołu góralskiego Hawrań. Oferta "Folku" wzbogaciła się też o kasety wideo ("Tatry - impresja muzyczna o górach", "Spływ Dunajcem", "Dujawica" - koncert orkiestry góralskiej z Chicago). Obecnie "Folk" pracuje nad wydaniem nowych nagrań Trebuniów-Tutków.

Folk.pl (Folk u Konadora; Muzyczna Galeria Folkowa; www.folk.pl) - poświęcony wyłącznie muzyce folkowej internetowy sklep z płytami, kasetami, książkami i prasą oraz serwis informacji o folkowych imprezach w całej Polsce, a w przyszłości - portal szeroko informujący o wszelkich przejawach folkowej aktywności. Strona została stworzona w styczniu 2000 przez Firmę Fonograficzną "Konador". Obecnie posiada w ofercie ponad 160 tytułów około 80 wykonawców i cały czas się rozwija. Serwis informacji o imprezach prowadzony jest na bieżąco przez V. Ziutka i Jana Konadora, a także organizatorów imprez oraz zespoły (możliwość samodzielnego dodawania tego typu informacji). Strona promuje też inne miejsca w Internecie (bogata "linkownia"), w których można znaleźć ciekawe informacje dotyczące folku, kultury ludowej i alternatywnej; poleca też strony zespołów grających muzykę folkową. Serwis wspiera - promocyjnie i organizacyjnie - różne inicjatywy i przedsięwzięcia, jak "Witru@lne Gęśle" czy Międzynarodowy Festiwal Muzyki Ludowej "Mikołajki Folkowe" ( Mikołajki Folkowe).
www.folk.pl

Folk-Fest; Festiwal Muzyki Folkowej "Folk-Fest" - jeden z najstarszych plenerowych festiwali folkowych. Przygotowywany z dużym rozmachem. Odbywał się w Krotoszynie (na błoniach) w latach 1993-2000. Jego twórcą i organizatorem był Leszek Ziętkiewicz - ówczesny dyrektor Krotoszyńskiego Ośrodka Kultury. "Folk-Fest" miał dobrą organizację sceny, pole namiotowe dla publiczności, wyróżniało go ponadto podświetlone (tysiącem pływających świec) jeziorko. Miał szczególnie bogatą i różnorodną ofertę programową, która nie ograniczała się tylko do zespołów stricte folkowych. Występowały kapele reggae'owe, bluesowe, sound systemy, szantowe i scena muzyki alternatywnej. Na "Folk-Feście" po raz pierwszy w Polsce wystąpił zespół Huun-Huur-Tu z Tuwy (1996). Atrakcją festiwalu były też Otwarte Mistrzostwa Polski w Rzucie Beretem na Odległość (organizowane od 1996). Festiwal rozwijał się pod okiem Ziętkiewicza do 2000. W 2001 odbyły się dwa festiwale. W Krotoszynie Wojciech Szuniewicz zorganizował "Folk-Fest" poświęcony muzyce latynoamerykańskiej, zaś w Ostrowie Wielkopolskim Ziętkiewicz - jako "właściciel" idei festiwalu powołał do życia "Folk-Fest" będący kontynuacją poprzednich edycji. Festiwal w Ostrowie odbył się jeszcze raz, w 2002. W 2004 Krotoszyński Ośrodek Kultury zorganizował w lipcu "Folkowe noce - Folk reaktywacja". Impreza ta miała tylko jedną odsłonę. (www.krotoszyn.pl/folkfest/)

Folk Festiwal "Zamość" - festiwal organizowany corocznie w latach 1995-2000 przez zespół Pankharita i zamojskie instytucje kultury. W pierwszym roku wystąpiły grupy z kręgu muzyki andyjskiej, w następnych latach na festiwalowej scenie gościli wykonawcy folkowi z różnych kręgów inspiracji.

Folk Fiesta - jeden z najciekawszych festiwali folkowych w Polsce. Największe znaczenie odgrywał w końcu lat 90. XX w. Odbywa się corocznie od 1990 w Ząbkowicach Śląskich, w ciągu tych lat z lokalnej imprezy stał się trzydniowym, międzynarodowym festiwalem. Dyrektorem "Folk Fiesty" w latach 1990-2001 był Krzysztof Kubański. Początkowo (do 1996) festiwal nosił nazwę "Andyjska Fiesta" i prezentował głównie muzykę andyjską. Koncerty odbywały się wówczas w Ząbkowickim Ośrodku Kultury oraz na rynku. W ciągu pięciu lat "Andyjska Fiesta" zaprezentowała słuchaczom wszystkie polskie zespoły grające muzykę Andów (na czele z zespołami Sierra Manta i Varsovia Manta) oraz wielu rdzennych artystów z Ameryki Południowej. W 1995 "Andyjska Fiesta" odbyła się po raz pierwszy na dziedzińcu ząbkowickiego zamku. Festiwal zmieniał swe oblicze poszerzając program o szeroko rozumianą muzykę folkową i world music. W 1997 impreza zmieniła nazwę na "Folk Fiesta". W tym samym roku uzyskała także członkostwo w European Forum of Worldwide Music Festivals - organizacji skupiającej najważniejsze europejskie festiwale muzyki świata. Nawiązała również ścisłą współpracę z festiwalem "Tanz und FolkFest" w Rudolstadt w Niemczech. Członkostwo w sieci zaowocowało znacznym poszerzeniem oferty programowej. "Folk Fiesta" zdobyła kontrakty z zespołami world music z całego świata. Festiwal uczestniczył w dorocznych targach muzycznych "Womex" uzyskując światową promocję. Edycje lat 1994-2000 były w całości rejestrowane przez Telewizję Polską, która przyjęła patronat medialny nad festiwalem. "Folk Fiesta" podpisała też umowę o patronat medialny jednego z najpoczytniejszych dzienników na Dolnym Śląsku - ówczesną "Gazetą Robotniczą", czego efektem było wydawnictwo "Gazeta Folkowa" wychodząca podczas festiwalu w nakładzie 30 tys. egzemplarzy. Patronat medialny nad festiwalem sprawowało też Polskie Radio Wrocław, Program II Polskiego Radia oraz Program III Polskiego Radia. W latach 1998-2000 festiwal pozyskał prestiżowego sponsora tytularnego - Polską Telefonię Cyfrową "Era GSM" i nosił nazwę "Folk Fiesta Era GSM". Koncerty odbywały się wówczas na trzech scenach umiejscowionych na terenie ząbkowickiego zamku oraz na ulicach miasta. W ciągu szesnastu lat istnienia festiwalu wystąpiło na nim ponad 200 wykonawców ze wszystkich kontynentów (Huun-Huur-Tu z Tuwy, Farlanders z Rosji, The Battlefield Band ze Szkocji, Fanfare Ciocarlia i Taraf de Haidouks z Rumunii) oraz polskie gwiazdy ( Orkiestra św. Mikołaja, Varsovia Manta, Voo Voo, Golec uOrkiestra, Brathanki, Trebunie-Tutki). W latach 1997 i 1999 wydane zostały festiwalowe kasety i płyty. Na zamówienie "Folk Fiesty" przygotowano trzy duże koncerty specjalne: "Między nami Słowianami" (2000), "Msza Kreolska" (2001), "Celtic Connection" (2002). Dyskografia: "Folk Fiesta" CD, Folk Time 1997.
www.e-zok.pl

Folkiestra Form Różnych - grupa istniejąca w latach 1997-2003 w Kolnie. Miejscowość ta leży na obszarze, gdzie stykają się kultury kurpiowska i podlaska - z takiej właśnie tradycji muzycznej zespół czerpał inspiracje. Wykorzystywał rdzenne tematy, budując na ich podstawie nowe oryginalne kompozycje, które choć brzmiały nowocześnie, wyraźnie nawiązywały do autentycznej muzyki ludowej. Kapela trzykrotnie brała udział w Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Ludowej "Mikołajki Folkowe"; tam też otrzymała wyróżnienie (2001). Występowała również na najważniejszych festiwalach folkowych, np. podczas "Spotkań Folkowych z Wiejskiego Podwórza" w Czeremsze, czy Festiwalu Muzyki Folkowej Polskiego Radia "Nowa Tradycja". W 2001 nagrała materiał na płytę w Polskim Radiu Białystok; album jednak się nie ukazał. Skład zespołu: Magdalena Wróblewska - śpiew; Joanna Storczyńska - śpiew; Monika Stachelska - gitara; Kamil Górski -harmonia, akordeon; Jacek Zaręba - gitara; Adam Czulewicz - gitara basowa, mandolina; Dariusz Wróblewski - instrumenty perkusyjne, congi, djembe, śpiew. W 2006 Dariusz Wróblewski wraz z Magdaleną Wróblewską założyli grupę Na Świętego Jana.

Folkowa.art.pl - obszerny internetowy vortal folkowy założony w 1999 przez Rafała "Taclema" Chojnackiego. Na równi z www.serpent.pl ( Serpent) najbardziej kompetentny i aktualny serwis poświęcony muzyce folkowej, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu celtyckiego, pieśni morza, muzyki związanej z ruchem rycerskim. Znajdują się w nim następujące działy: Artykuły, Recenzje (ponad 1300 pozycji), Zespoły (polskie i zagraniczne, około 500. wykonawców), Sklep, mp3 (pliki udostępnione przez wykonawców), Forum, Czat i Linki. Vortal obejmuje patronaty medialne zarówno nad wydawnictwami płytowymi, jak i festiwalami (m.in. Festiwal Folkowy Europejskiej Unii Radiowej; 2005). Serwis działa non-profit.
www.folkowa.art.pl

Folkowa Majówka Festiwal Muzyki Inspirowanej Folklorem "Folkowa Majówka" - festiwal folkowy odbywający się w Radomiu w latach 1994-2000. Początkowo nosił nazwę Festiwal Muzyki Inspirowanej Folklorem "Radom Folk". Jego organizatorem było Radomskie Centrum Kultury "Południe". Stanowił kameralną imprezę, której trudno było w Radomiu zdobyć własną publiczność. Jednak odegrał dużą rolę, szczególnie w początkach istnienia, w tworzeniu i integracji środowiska folkowego ze względu na konkurs będący jednym z głównych punktów programu. Festiwal miał kilku kierowników artystycznych wywodzących się z różnych środowisk folkowych: w latach 1996-1997 funkcję tę pełnił Bogdan Bracha; w 1998 Marek Kaim ( Varsovia Manta), w 2000 Maciej Rychły ( Kwartet Jorgi). Laureatami "Folkowej Majówki" były m.in. zespoły: Chudoba i Orkiestra Jednej Góry Matragona (ex aequo; 1994), Krywań (1995), Kapela Piotra Majerczyka (1997), Viva Flamenco ( Szybki Lopez; 1998), Percival Schuttenbach (2000).

Folkowanie - Lista o muzyce folkowej w kontekście jej grania i słuchania "Folkowanie" - internetowa lista dyskusyjna poświęcona muzyce folkowej. Jedno z ważniejszych źródeł bieżących informacji na temat folku. Powstała w 2004 w wyniku rozłamu na folkowej liście dyskusyjnej "Muzykant". Stałym elementem są tu dyskusje o koncertach, poszukiwanych instrumentach, o tym, jak na nich grać, zmianach zachodzących w zespołach itd. Poruszane są także wątki dotyczące spraw (nagłaśnianych w mediach) związanych z szeroko pojmowaną kulturą tradycyjną i inspiracjami nią. Nazwa "Folkowanie" (pomysł jednego z uczestników listy), to parafraza słów "folkowe muzykowanie". Niektórzy członkowie "Folkowania" nadal są dyskutantami "Muzykanta", co potwierdza zbliżony charakter obu list.
folkowanie@man.torun.pl
www.folkowanie.prv.pl

Folkowy Fonogram Roku - nagroda przyznana po raz pierwszy z inicjatywy organizatorów Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Ludowej "Mikołajki Folkowe" w 1998. Potrzebę stworzenia takiej nagrody wyrażało wiele osób związanych z tym nurtem muzycznym po wątpliwych werdyktach w konkursie "Fryderyki" w kategorii "Muzyka Źródeł". Regulamin (pierwszego) Folkowego Fonogramu Roku był dość ogólny - fonogramy musiały być wydane w 1998 przez polskich muzyków, mogły zawierać najróżniejszą muzykę inspirowaną folklorem całego świata, album mógł zgłosić wykonawca lub wydawca. Celem konkursu była i jest promocja rodzimej muzyki inspirowanej folklorem. Przez pierwsze lata były to wyróżnienia wyłącznie honorowe.
W 1998 do konkursu zgłoszono 19 fonogramów (płyt i kaset), z których dziesięcioosobowe jury złożone z autorytetów w dziedzinie folku i folkloru (dziennikarze muzyczni, etnomuzykolodzy, muzycy, folkloryści) wybrało poprzez listowne głosowanie trzy albumy zasługujące na szczególną uwagę. I miejsce zdobyła "Kraina Bojnów" Orkiestry św. Mikołaja, II miejsce "Kolędy Polskie" Zespołu Polskiego, zaś III miejsce "Budzenie Góry" Orkiestry Jednej Góry Matragona; miejsce IV przyznano debiutanckiej płycie Kapeli ze Wsi Warszawa". Nagrodę wręczono podczas koncertu w czasie trwania "Mikołajków Folkowych" (11 XII 1998). Zespół Polski nie mógł wystąpić podczas finałowego koncertu, zagrała natomiast Kapela ze Wsi Warszawa. Pierwszy konkurs ukazał zaskakująco dobrą kondycję folkowego grania w Polsce.
W 1999 w konkursie wzięło udział 10 fonogramów; Folkowy Fonogram Roku otrzymała płyta "Muzykanci" zespołu Muzykanci, I nominację - "Nasza Muzyka" Chudoby, zaś II nominację - "Golec uOrkiestra I " Golec ^uOrkiestry. Wszyscy nagrodzeni wystąpili podczas "Mikołajków Folkowych" (1999).
Rok później Folkowy Fonogram Roku 2000 otrzymał album "Się Gra" kapeli Się Gra,
I nominację - "Metamorfozy" Ośrodka Praktyk Teatralnych "Gardzienice" , II nominację - "Tam na Łemkowynie" Julii Doszny. Z racji niemożności prezentacji muzyki z "Metamorfoz" na scenie, w koncercie, oprócz Się Gra i Doszny, wystąpiła Dikanda prezentująca znajdującą się na IV miejscu płytę "Dikanda".
Po trzech edycjach konkursu, jego organizatorzy doszli do wniosku, że ze względów promocyjnych lepszym miejscem dla Folkowego Fonogramu Roku będzie Festiwal Folkowy Polskiego Radia "Nowa Tradycja". W 2001 konkurs się nie odbył, natomiast Folkowy Fonogram Roku 2001 przyznano podczas "Nowej Tradycji" 2002.
Folkowy Fonogram Roku 2001 zdobyła płyta "Pieśni i melodie na rozmaite święta" Kapeli Brodów, II miejsce zajął album "Sarakina" Sarakiny, zaś III miejsce "Wiosna Ludu"
Kapeli ze Wsi Warszawa.
W 2003 tytuł Folkowego Fonogramu Roku 2002 otrzymał kompakt "A w niedziela rano"
Tołhajów, II miejsce zajęła "Muzica Lautareasca Nova" Lautari, zaś III miejsce "Jakhana, Jakhana" Dikandy.
W 2004 Folkowy Fonogram Roku 2003 przyznano płycie "Art.pl" Swoją Drogą, na II miejscu uplasował się album "Idą czasy" Stilo, zaś na III miejscu "Songs of the Medieval Polish Bards" Jarka Adamowa.
W 2005 Folkowy Fonogram Roku 2004 zdobyła "Księga Liści" Osjana, II miejsce zajęła "Junctions" Sarakiny, a III miejsce "Raga Praga" Yerby Mater.
W 2006 Folkowym Fonogramem Roku 2005 nagrodzono album "Sounds and Shadows" Transkapeli, nagrodę II stopnia zdobyła płyta "Indialucía" Michała Czachowskiego z zespołem, nagrodę III stopnia "Live in Alchemia" Joanny Słowińskiej z zespołem.
Od 2004 Folkowemu Fonogramowi Roku towarzyszy konkurs "Wirtualne Gęśle", podczas którego swoje typy wybierają internauci; jest to rodzaj nagrody publiczności dla najlepszego jej zdaniem folkowego albumu minionego roku.

Folkstone - grupa z Raczek koło Augustowa istniejąca w latach 1998-2000, choć niektórzy jej członkowie skłonni są wspólne granie datować już od 1997. Pomysł na założenie własnej celtyckiej formacji powstał po I Festiwalu Kultury Celtyckiej w Dowspudzie ( Dowspuda), którego organizatorem i dyrektorem był Paweł Borecki (dyrektor i instruktor gitary w Domu Kultury w Raczkach). Grupa składająca się z amatorów (z wyjątkiem Karola Majewskiego - ucznia średniej szkoły muzycznej) dość szybko osiągnęła dobry poziom artystyczny i wystąpiła kilkakrotnie w Suwałkach na kameralnych koncertach. Na prawdziwy debiut czekała do sierpnia 1998 i odbywającego się wówczas II Festiwalu Kultury Celtyckiej w Dowspudzie, na którym wywalczyła nagrodę w konkursie. Repertuar Folkstone był mieszanką celtyckich ballad i tańców opracowanych w sposób folkrockowy, ale poprzednie doświadczenia Piotra Fiedorowicza i Pawła Boreckiego, którzy grali ze sobą w duecie wykonując muzykę dawną (głównie renesansową na lutnię) sprawiły, że i takie elementy pojawiały się na koncertach. Ponadto formacja, nie trzymając się kurczowo celtyckiej stylistyki, ubarwiała swe utwory elementami bałkańskimi i skandynawskimi. Grupa działała przy Gminnym Ośrodku Kultury w Raczkach w składzie: Piotr Fiedorowicz ( Dautenis) - flety, mandolina; Karol Majewski - klarnet; Marek Wysocki - gitara basowa; Paweł Karaś - akordeon; Paweł Borecki - gitara.